Τερέντιος Μάρκος Βάρων Ρεατίνος

(Marcus Terentius Varro Reatinus). Oνομαζόταν Pεατίνος, γιατί καταγόταν από το Pεάτιο της περιοχής της Σαβίνης. Yπήρξε ένας από τους περισσότερο μορφωμένους Pωμαίους, καταγόταν από παλαιά οικογένεια συγκλητικών, και είχε γεννηθεί το 116 π.Χ. Ο συνολικός αριθμός των έργων του, σε πεζό ή σε στίχους, ξεπερνά τα 70, και περιλαμβανόταν σε περισσότερα από 600 βιβλία. Από αυτά, τα 3 βιβλία του επάνω στη γεωργία (Rerum Rusticarum Libri), γραμμένα με μορφή διαλόγου στο 80ό έτος της ηλικίας του, όπου χειρίζεται το θέμα εξαντλητικά, χρησιμοποιώντας τόσο τη δική του εμπειρία, όσο και αρχαίες πηγές, είναι τα μοναδικά που σώθηκαν ολόκληρα. Από τα 25 βιβλία που έγραψε με θέμα τη λατινική γλώσσα (De Lingua Latina), αφιερωμένα στον Καίσαρα, σώθηκαν μόνο τα βιβλία V-X, και αυτά ακρωτηριασμένα. Το κυριότερο έργο του, που το χρησιμοποίησαν πολύ και οι μεταγενέστεροι συγγραφείς, το Anliquitates Rerum Humanarum et Divinarum, σε 41 βιβλία, περιείχε αφήγηση της πολιτικής και θρησκευτικής ζωής των Ρωμαίων, από τα αρχαιότατα χρόνια. Τα 15 βιβλία του, με τον τίτλο Imagines ή Hebdomades, δημοσιεύτηκαν γύρω στο 39 π.Χ., και περιείχαν 700 προσωπογραφίες Ελλήνων και Ρωμαίων, με επιγράμματα. Τα 9 βιβλία του με τίτλο Disciplinarum Libri ήταν μια εγκυκλοπαίδεια για τις τέχνες, που αναφερόταν στη γραμματική, στη διαλεκτική, στη ρητορική, στη γεωμετρία, στην αριθμητική, στην αστρονομία, στη μουσική, στην αρχιτεκτονική και στην ιατρική. Το Libri Logistorici, σε 76 βιβλία, περιλάμβανε συντομότερες λαϊκές πραγματείες πάνω σε ιστορικά και φιλοσοφικά θέματα. Ανάμεσα στα πολυάριθμα και ποικίλα ποιητικά έργα του, περισσότερο πρωτότυπο είναι το Sature Menippeae, σε 150 βιβλία, που το τελείωσε πριν από το 45 π.Χ., σε απομίμηση του κυνικού φιλόσοφου Μένιππου.